Na een ietwat kort nachtje klepperen vanaf een uurtje of 7 de eerste slippertjes alweer door de gang; het kamphuis ontwaakt! Sommigen staan al klaar in clubkleding en kunnen niet wachten tot het verhaal verder gaat, anderen lopen nog in pyjama rond met hun haar in een wilde bos. Vandaag hebben de kinderen voor het eerst corvee deze week. Dat betekent onder andere voor de Rakkers de tafel dekken en afruimen en voor de Zwervers afdrogen en de wc/douches schoonmaken (ouders, u kunt deze klusjes dus thuis ook van uw kinderen vragen).
Dan komt er een klungelig dwergje even gluren, want hij is benieuwd wat we hier doen. Hij is helemaal onder de indruk van het mooie Sprookjesboek. Maar dan… Hij slaat een bladzijde om en slaakt een kreet! Waarom zijn er doorgekraste woorden in dit mooie boek? Wij schrikken hier ook van en bekijken het even goed. We lezen eerst dat Sneeuwwitje geen hap gaat nemen van een appel, maar van een croissantje. Maar er is nog meer doorgekrast en aangepast, namelijk dat de heks langskomt om haar dood te maken! We willen natuurlijk niet dat dit gaat gebeuren! Eenmaal in het bos zien we Sneeuwwitje smikkelen, dus we zijn op het juiste moment van het verhaal langsgekomen. We spreken haar aan en vertellen dat de heks straks komt dus we moeten ons verstoppen! Niet veel later horen we een heks-achtig gelach. Ze is op zoek naar Sneeuwwitje maar kan haar niet vinden dus loopt door. Wat een spannend moment! Wij gaan binnen nog even bespreken hoe dit verhaal opeens is aangepast. De leiding verdenkt de Rakkers en Zwervers, en wordt een beetje boos op de kinderen… Maar niemand van ons heeft het natuurlijk gedaan!
Na een heerlijk broodje hamburger hadden we genoeg energie voor een renspelletje in het bos. Natuurlijk ook genoten van het zonnetje én een lipdub gemaakt. Een drukke middag!
Maar dan komen de schrijvers boos langs. De roddels gaan namelijk snel in het sprookjesdorp, dus ze hebben al vernomen dat het verhaal is aangepast en daardoor bijna iets levensgevaarlijks is gebeurd met Sneeuwwitje. Wij krijgen de schuld, maar wij hebben echt geen idee. Als we ze hebben overtuigd van onze onschuld, vertellen ze ons over de magische pen in het pennendoosje, en waarom wij er dus niet aan mochten zitten. We bedenken samen het plan om een val te gaan neerzetten en gaan meteen aan de slag zodat we de indringer vannacht kunnen vangen. En nu vol spanning naar ons bedje!
