Hieperdepiep hoera voor onze jarige Roos en Louise! Wat een feestje tijdens het ontbijt! Als we deze ochtend weer beginnen met ochtendgymnastiek, komen de twee oma’s rondneuzen en ze halen allemaal koffers overhoop. Ze willen ook zo jong en hip zijn, en zijn een beetje jaloers op ons… We moeten het orakel nog vinden, en dat lukt ons aan de hand van de tips in het boekje. Ze praten om de beurt, woord voor woord, en dat is best een beetje lachwekkend. Ze zijn ook een beetje zweverig, en vertellen ons dat het gevaar dichterbij is dan we denken. ‘’Het is iemand die je vertrouwt.’’ Wat zou dat nou betekenen?
Daar moeten we eens goed over nadenken tijdens de lunch. Zouden het misschien die lieve oma’s kunnen zijn? We zoeken ze op en van een afstandje vangen we op dat ze op zoek zijn naar de reservesleutel voor de poort. Hier moeten we maar eens een hartig woordje over spreken! We nemen ze mee naar het kamphuis, waar ook Pirine en Philippine zijn. En dan komt de aap uit de mouw. De oma’s vertellen dat ze een plek voor de bingoclub zochten, en dat het Monster College de perfecte plek hiervoor is. Maar ze zien toch in dat dit misschien niet handig is, en zeggen sorry. Eind goed al goed!
Nu de sleutels en alle monsters terecht zijn, is het tijd om ons klaar te maken voor de afscheidsavond! De mooiste jurkjes worden uit de koffer getoverd, waarna de prijsuitreiking plaatsvindt, en de liedjes worden gezongen. Dit jaar namen we helaas afscheid van twee leidsters, Yulli en Anne, dus de tranen vloeiden! Nog even gek doen, dansen, springen, huilen en afscheid nemen en dan lekker weer naar huis!
